Óttast er að með brotthvarfi Þorsteins Más Baldvinssonar úr forstjórastóli Samherja muni yfirbragð þessa stærsta fyrirtækis Íslands ekki mildast, nema síður sé. Félagið hefur verið í hörðum deilum á fjölmörgum vígstöðvum, bæði gagnvart stjórnmálafólki á Íslandi, eftirlitskerfinu, fjölmiðlum og svo yfirvöldum í Namibíu, eða þeim hluta þeirra sem þáði ekki ráðgjafagreiðslur heldur lét rannsaka þær.

Arftaki Þorsteins Más er sonur hans, Baldvin Þorsteinsson. Hann vakti landsathygli árið 2019 þegar hann stuggaði við Má Guðmundssyni, þáverandi Seðlabankastjóra, þegar Már reyndi að sýna þá kurteisi að taka í höndina á Þorsteini í húsakynnum Alþingis. „Hafðu smá sómakennd og drullaðu þér í burtu,“ sagði Baldvin.

Var þar að sjá augljósa fyrirlitningu nýja forstjóra Samherja á grundvallarstofnun samfélagsins og svo það framferði sem hann var tilbúinn að sýna á sér fyrir framan allra augum. Nú er sami maður með yfirráð yfir stórum hluta aflaheimilda við Ísland, ásamt systkinum sínum, og er ekki lengur hægt að segja að þau hafi aflað þeirra frá grunni með dugnaði. Eftir stendur reiðin yfir því mótlæti sem Samherji og faðir forstjórans hafa mætt síðustu ár.

Í gær, daginn áður en tilkynnt er um að Baldvin taki við forstjórastólnum af föður sínum, var fjallað harkalega um einstakan fréttamann Ríkisútvarpsins, sem sakaður er um „persónulegt hatur“ og reyna að grafa undan starfsheiðri hans og atvinnuöryggi fyrir að fjalla um að Samherji nýtti þjónustu Jóns Óttars Ólafssonar og njósnafyrirtækisins PPP. „Er vert að spyrja hvort ákveðnir blaðamenn séu hreinlega hæfir til að fjalla um málefni félagsins?“ skrifar Samherji.

Spurningin er í framhaldinu hversu margir munu þurfa að „drulla sér í burtu“, áður en yfir lýkur, fyrir arftakann í Samherja?